Jeśli Adelita... albo spiczaste czapeczki If Adelita... or the Peaked Caps Si Adelita... o Los Cachuchas Wymiary:
65,3 x 45,1 cm
|
"Los Cachuchas" byli
polityczną partią młodych ludzi, do której Frida dołączyła rozpoczynając
naukę w szkole Escuela Nacional Preparatoria. Ich nazwa wzięła się od
spiczastych czapeczek, które nosili. Na tym obrazie Frida sportretowała
kilku członków partii wraz z symbolami, które się do nich odnosiły.
Patrząc od lewej, widzimy
Alejandro Gomeza Arias'a, chłopaka Fridy i
zarazem przywódcę partii. Następny, z wiatraczkiem w ręku, to
Miguel N. Lira, któremu Frida nadała przydomek "Chong Lee" z powodu
jego ogromnej fascynacji chińską poezją. Kolejny to pisarz, Octavio
Bustamante, którego książka "Zaproszenie do tańca", jest ukazana
nieco wyżej (z lewej strony). Następnie Frida namalowała siebie w stylu
europejskich malarzy, pod których wpływem wówczas była. Siedząca obok
Fridy postać to kompozytor, Angel Salas, jego symbolem jest arkusz
zapełniony nutami (powyżej, z prawej strony). W prawym dolnym rogu
znajduje się część obrazu zatytułowanego
"Portret Ruth Quintanilla", który Frida namalowała w 1927 r. I
ostatnia postać na obrazie, kobieta siedząca tyłem, to Carmen Jaime,
jedyna, poza Fridą, kobieta będąca członkiem tejże partii. Symbole ukazane
na tym grupowym portrecie reprezentują zainteresowania poszczególnych jego
członków. Styl tego obrazu to prymitywna wersja kubizmu, który był w tym okresie bardzo popularny. Tytuł obrazu: "Si Adelita..." pochodzi z popularnej meksykańskiej piosenki okresu Rewolucji (patrz niżej). Jeden z meksykańskich księży, który był rzekomo konfiskatorem majątku Miguela Liry, twierdził, że Frida nie była autorką tego obrazu. Twierdził też, że posiada dowody na to, że Lira uczył Fridę jak malować kubistyczne obrazy, i że to właśnie on - Miguel N. Lira jest jego autorem, a Frida jedynie sygnowała go swoim nazwiskiem. Z kolei krewni Liry zarzekają się, że on nie miał pojęcia o malowaniu obrazów. Ksiądz planuje wydanie w 2007 r. książki zatytułowanej: "Wyznania Fridy", w której ma zamiar wyeksponować "całą prawdę" o malarce. |
"La Adelita"
En lo alto de la abrupta serranķa
acampado se encontraba un regimiento
y una musa que valiente los seguķa
locamente enamorada del sargento.
Popular entre la tropa era Adelita
la mujer que el sargento idolatraba
y ademįs de ser era bonita valiente
que hasta el mismo Coronel la respetaba.
Y se oķa, que decķa, aquel que tanto la querķa:
Y si Adelita quisiera ser mi novia
y si Adelita fuera mi mujer
le comprarķa un vestido de seda
para llevarla a bailar al cuartel.
Y si Adelita se fuera con otro
la seguirķa por tierra y por mar
si por mar en un buque de guerra
si por tierra en un tren militar.Na wysokości stromego górskiego urwiska
obozował regiment
a światła kobieta dzielnie za nim podąża
do szaleństwa zakochana w sierżancie.
Popularna w oddziałach była Adelita
kobieta, którą uwielbiał sierżant
a poza tym, że ładna, była też odważna
że nawet sam Pułkownik miał dla niej szacunek.
I słyszało się, że ten, który tak bardzo ją kochał, mówił:
A jeśli Adelita chciałaby być moją dziewczyną
a jeśli Adelita chciałaby być moją żoną
kupiłbym jej jedwabną sukienkę
żeby ją zabrać na potańcówkę do kwatery.
A jeśli Adelita odeszłaby z innym mężczyzną
poszedłbym za nią przez ląd i morze
przez morze na wojennym okręcie
przez ląd wojskowym pociągiem.