Wymiary: 32,4 x 47,6 cm
 Własność: prywatna,
 Palo Alto, Kalifornia, USA

 Powiększ

Na tym obrazie, mała indiańska dziewczynka w typowym tehuańskim stroju, pojawia się w otoczeniu postaci, którym za modele posłużyły artefakty z kolekcji państwa Rivera. Niektórzy twierdzą, że to Frida jest tą małą dziewczynką, ale dziecko nie posiada charakterystycznych dla Fridy, złączonych brwi. Może jednak symbolizować indiańską spuściznę malarki. Postaciami z obrazu są: Judasz; pre-kolumbijski bożek; gliniany szkielet i słomiany mężczyzna jadący na ośle. Wszyscy oni przebywają na placu w pobliżu jej domu w Coyoacan. W dalszym tle widać wyludnione budynki otaczające plac, włączając "La Rosita" - bar, na którego ścianach Frida wraz ze studentami sztuki malowali freski w latach czterdziestych i pięćdziesiątych. "Plac jest pusty," powiedziała Frida, "gdyż zbyt wiele rewolucji opustoszyło Meksyk". Judasz reprezentuje stereotypowego macho. Jego nieprzeciętny rozmiar i niebieskie ogrodniczki identyfikują go z Diego Riverą, który, w pewnym momencie, trzymał niemal identycznego Judasza obok swojej sztalugi. Obok Judasza stoi coś wręcz przeciwnego - pasywny żeński bożek, przedstawiający ciężarną kobietę. Szkielet jest bardzo częstym "aktorem" w "dramacie" malarstwa Fridy, jako symbol śmierci, wciąż był w niej obecny. Frida stwierdziła, że ten z opisywanego obrazu był "śmieszny", ale dla dziecka, ten żart wcale nie był śmieszny. Z tyłu szkieletu, słomiany mężczyzna reprezentować miał kruchość i wątłość meksykańskiego życia. Frida namalowała go, "bo jest taki słaby, a jednocześnie ma w sobie tyle elegancji i tak łatwo go zniszczyć". Dziewczynka siedząca na ziemi, ssąca swój palec i ściskająca sukienkę, wygląda na zagubioną i porzuconą. Żaden z czterech "mieszkańców" w ogóle nie zwraca na nią uwagi. Połączona jest z nimi jedynie poprzez ich cienie. Jest to jedyny obraz Fridy, na którym widnieją cienie.