Wymiary: 40 x 28,3 cm
 Własność: Michel Petitjean,
 Paryż, Francja

 Powiększ

Na tym autoportrecie Frida zastosowała kilka obrazowych symboli dla ukazania udręki, jaką odczuwała po odkryciu romansu jej męża z jej siostrą, Cristiną. Jej złamane serce leży u jej stóp, jego nieprzeciętny rozmiar symbolizuje intensywność jej bólu. Poprzez brak rąk, ukazuje swoją niemoc i uczucie desperacji. Jej twarz, chociaż cała we łzach, w rzeczywistości jest bez wyrazu. Włosy są związane po to, by dokuczyć Diego, który zawsze podziwiał jej długie, falujące włosy. Ubrana jest w stylu europejskim, który faworyzowała po opuszczeniu męża, który z kolei wolał ją w sukniach tehuańskich. Na jej lewej stopie widać aparat, który wyglądem przypomina łódkę i może symbolizować niedawną operację, jaką przeszła. Dziura pozostała po wyjętym sercu Fridy, przeszywa stalowy pręt, na którym siedzi mały amorek. Im większy ból Frida pragnie zakomunikować, tym krwawsze stają się jej autoportrety.
Tytuł "Pamięć" może sugerować, że obraz nie jest pozbawiony także dobrych wspomnień związanych z Diego. Szkolny mundurek, wiszący w tle mógł jej przypominać o czasach, gdy jako młoda dziewczyna, po raz pierwszy spotkała Riverę. Tehuańska suknia jest nawiązaniem do faktu, jak bardzo Diego lubił Fridę odzianą w ten właśnie typ ubrania.
Żakiet, który nosi na obrazie jest tym samym, który miała na sobie na zdjęciu zrobionym w 1935 r. przez Lucienne Bloch... jednym z bardzo niewielu, na których ma krótkie włosy.
Frida podarowała później ten obraz Michel'owi Petitjean'owi, dyrektorowi paryskiej galerii, "Renou i Colle".